Michel Baron - Notas principais para o curso de fuga Galego Traducción : © Xoán Antón Vázquez - vazquezcasas@edu.xunta.es |
O ESTREITO (STRETTO)
Esta parte debería representar, como máximo, un tercio da longitude da fuga.
Existe estreito (stretto) cando a resposta entra antes de que o suxeito teña acabado.
ESTREITOS VERDADEIROS
Designanse así os estreitos previstos polo autor do suxeito.
Soamente o primero e o derradeiro stretto deben presentar 4 entradas equidistantes, entre o suxeito e a resposta. Na dura realidade, frecuentemente un está obrigado a limitarse a comenza-las entradas da cabeza do suxeito e da resposta, non pondo o canon máis ca entre a 3ª e a 4ª entrada.
CANONS
Os outros tipos de estreitos deberían chamarse máis ben cánons ou imitacións simples contruidos a intervalos diversos.
Un suxeito non enxendra forzosamente cánons, e alguns cánons posibles non son forzosamente musicais. Cando o suxeito se presta mal o canon pódese :
modifica-lo contrasuxeito,
emprega-la aumentación, que xeralmente facilite a imbricación de fragmentos do suxeito,
escribir suxeitos ficticios, con alteración de elementos, favorecendo a mutación dos contornos melódicos(millor ca modificación rítmica) o máis lonxe posible da cabeza do suxeito.
Desamarre versión cuadros | Desamarre versión sen cuadros |
Menú da versión sen cuadros | |
1 - Referencias pedagógicas | 8 - A contraexposición |
2 - O contrapunto invertible | 9 - Plan dunha fuga de escuela |
3 - O suxeito e la respuesta | 10 - O divertimento |
4 - A coda | 11 - O estreito |
5 - O contrasuxeito | 12 - A pedal |
6 - A linguaxe harmónica da fuga de escola | 13 - Lugares útiles, búsquedas, biografías |
7 - A exposición | 14 - O autor e-mail |
© Michel Baron - Utilización con fines comerciales estrictamente
prohibida.
Utilización autorizada con fines personales o pedagógicos solamente.
Este sitio está mantenido de manera benévola y sin finalidad lucrativa.